Namuslu olmayı, mafya liderinden öğrenmek !

Gündem malum.. İddiaların gerçekliği, yanlışlığı bizim meselemiz değil, o hukukun adaletin konusu..

Soru şu:  Sedat Peker, kendi canı yanmasaydı eğer, bu konuşmaları yapacak mıydı?

Cevap:  hepimiz hemfikiriz değil mi?.. % 99 konuşmayacaktı..!

Bu ne manaya geliyor..

İnsanın, gördüğü haksızlıkları, vaktinde değil de, kendisine bazı şeyler dokunduğu zaman ancak dile getirmeye başlamasıdır.. Bu ne kadar ahlakidir?

Zulme karşı ses çıkarmanın da bir zaman aşımı yok mudur?

Vaktinde gösterilmeyen tepki,  adaleti yerine getirmiş olur mu?

Tekrar söyleyelim ki; iddiaların doğruluğu yanlışlığı ve şahısların kim olduğu bağlamında değil; ahlaki anlamda bu meseleye bakıyoruz..

Sürekli; “namuslu olmak lazım” deniyor, iyi güzel de, kusura bakmayın ama, namuslu olmayı bir mafya liderinden öğrenecek değiliz..

“Adamlık” ve namuslu olmak, zulüm karşısında vakit kaybetmeden hemen gereğini yapmaktır..

Bakın, kötülükten bahsetmiyoruz (1) … Çünkü, münker (kötülük) ile zulüm arasında dağlar kadar fark vardır..

Zulüm artık ayyuka çıkmışsa, yapılması gereken sessiz kalmamaktır.. Ahlaki olan bu değil midir? Namuslu olmak bunu gerektirmiyor mu?

Sadece siyasette değil, kendi iç alemimizde ve bütün insani ilişkilerimizde olması gereken bir ölçüden bahsediyoruz.. Özeleştiri  yapmak istiyorsak eğer, bunları düşünmeliyiz ve şapkayı önümüze koymalıyız..

Hepimiz insanız ve kusurlarımız var.. Fakat zulüm başka bir şey..

“Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın” mantığı mı  “namuslu” yapar insanı ,  yoksa “zulmeden babam/çocuğum olsa da, gereğini yaparım” ilkesi mi?

Şu bir gerçek ki, ekranlarda görünenlerin en az bin katı kadar daha görünmeyen “namuslular” var ülkemizde ve dünya genelinde..

O halde, hepimize örnek model olacak olan “namuslu” insanları, ekranlardan ziyade çevremizde arayalım, sevgili saygılı bir iletişim ile..

Bizi, yine “biz” kurtaracak..

(1)     “Kim bir kötülük görürse, onu eliyle değiştirsin. Şayet eliyle değiştirmeye gücü yetmezse, diliyle değiştirsin. Diliyle değiştirmeye de gücü yetmezse, kalbiyle düzeltme cihetine gitsin ki, bu imanın en zayıf derecesidir.” (hadis-i şerif)

Yorumlar